Ο Άκης Πάνου ήταν ο φιλόσοφος των στίχων. Έτσι τον είχαν αποκαλέσει και έτσι έχει μείνει στην ιστορία. Έγραψε τραγούδια που δεν θα μπορούσε να γράψει κανείς άλλος. Ωστόσο μια κακιά στιγμή, με τον φόνο του Γιαλαμά {σύντροφο της κόρης του} τον οδήγησε στην φυλακή. Η παρακάτω συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Νίκο Νικόλιζα για το περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ οκτώ μήνες μετά το έγκλημα που συγκλόνισε το πανελλήνιο στις 19/5/1998. Ο Άκης Πάνου με επιστολή του στον δικηγόρο του Αλέξανδρο Κατσαντώνη και γνωρίζοντας ότι έχει καρκίνο ζήτησε η συνέντευξη να βγει ένα χρόνο μετά τον θάνατό του. Έτσι και έγινε…
Ο Άκης Πάνου έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο στις 7 Απριλίου του 2000
Ποια είναι λοιπόν η πραγματική αλήθεια αυτής της ιστορίας κ. Πάνου;
Είναι η απολογία μου. Εκεί λέω τι ακριβώς συνέβη. Τώρα αν όλα αυτά έγιναν πιστευτά από το δικαστήριο ή οτιδήποτε είπε οποιοσδήποτε ψευδομάρτυρας, δεν με αφορούν εμένα αυτά τα πράγματα.
Σας ακούω αρκετά δυσαρεστημένο με κάποιους καλλιτέχνες και τη στάση που έχουν κρατήσει απέναντί στην υπόθεση σας. Δεν σας έχει πάρει κανένας καλλιτέχνης τηλέφωνο;
Όταν λέω “κανένας” να μην αποκλείουμε ορισμένους. Λέω ότι αυτοί που έπρεπε…δεν με ενδιαφέρει να με πάρουν τηλέφωνο. Στο δικαστήριο ας ήταν να δουν, να ενδιαφερθούν. Και πρώτα πρώτα πριν κάνουν οποιοδήποτε σχόλιο, να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει. Ακούνε την απολογία μου και παίρνουν την απόφαση. Και παίρνουν το σκεπτικό της ηλίθιας απόφασης, ένα διάτρητο σκεπτικό και κάνουν σχ΄΄ολια πάνω σε αυτό. Και λοιπόν; Δεν ξέρουν όμως την αλήθεια.
Υπάρχουν δικοί σας άνθρωποι που έρχονται να σας δουν και έχετε συνεχή επαφή μαζί τους;
Με αυτούς που θεωρώ εγώ δικούς μου ανθρώπους έχω συνεχή επαφή. Ο μόνος άνθρωπος από τον κύκλο που είναι λιτός και ίσως να μην τον ξέρουν, είναι η Κική Λουκά. Η Κική είναι αυτή που τραβιέται για μένα. Είναι ο Σπύρος Μπούλης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, είναι ο Μανώλης Ρασσούλης και ένα σωρό κόσμος που είναι δικοί μου άνθρωποι.
Η κυρία Γιαλαμά λέγεται πως διεκδικεί πλέον περιουσιακά σας στοιχεία. Αληθεύει κάτι τέτοιο;
Έρχεται η Γιαλαμά να διεκδικήσει. Τι να διεκδικήσει. Τον κακό της τον καιρό. Έχει κάνει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Και λοιπόν; Και τι σημαίνει αυτό δηλαδή; Θα μου δεσμέυσει τα περιουσιακά στοιχεία; Ποια περιουσιακά δηλαδή; Ένα κτήμα στην Ξάνθη είναι. Και πως θα το δεσμέυσει δηλαδή; Για το παιδί του Γιαλαμά; Και αφού θέλετε μια είδηση βόμβα, σας την λέω. Πριν κάνω οποιαδήποτε ενέργεια για το παιδί του Γιαλαμά θα πρέπει νόπως είπε η κυρία Γιαλαμά να κάνει εξέταση DNA η κόρη μου για να δοιαπιστωθεί αν το παιδί είναι του Γιαλαμά. Και εγώ λοιπόν θα ζητήσω να γίνει εξέταση στην κ. Γιαλαμά για να δω αν το παιδί είναι δικό της.
Με το χέρι στην καρδιά θέλω να σας ρωτήσω αν έχετε μετανιώσει για την πράξη αυτή που κάνατε και φτάσατε σε αυτό το σημείο…
Δεν καταλαβαίνω για ποια πράξη μιλάτε. Ποια είναι αυτή η πράξη; Ποια εννοούν πράξη για να καταλάβω κι εγώ. Εδώ δεν ξέρουν την ιστορία. Σας λέω λοιπόν εν ολίγοοις την ιστορία. Έμαθα από τα ΜΜΕ ότι η κόρη μου έχει εξαφανιστεί από το σπίτι πέρυσι τον Μάιο. Την πίστευα για πεθαμένη. Από την ώρα που εμφανίζεται η κόρη μου και βρίσκεται στο πλευρό κάποιου που λέγεται Γιαλαμάς, εγώ την αγνοώ. Την διαγράφω σας λέω. Και ανεβαίνω την 1η Αυγούστου να λύσω τα οικογενειακά μου. Έχουμε άλλα να λύσουμε. Να βγάλω το διαζύγιό μου κλπ. Και η γυναίκα μου επιμένει να δω την κόρη μου. Εγώ πέφτω και κοιμάμαι. Την ώρα που ξυπνάω, μου τον έχουν στήσει απέναντι. Του δίνω εκατό φορές την ευκαιρία να φύγει και δεν φεύγει. Τελικά την ώρα που φεύγει, γυρίζει και την “τρώει” στα μούτρα την τελευταία.
Σας προκάλεσε δηλαδή αυτή η συμπεριφορά και σας έφερε στα όρια;
Τι με προκάλεσε! Η τελευταία κουβέντα που μου είπε ήταν: “αν εσύ είσαι όνομα, εγώ είμαι 12 χρόνια θύμα στο πεζοδρόμιο”. Εντωμεταξύ η κόρη μου έλεγε ότι εγώ σκότωσα τον άνθρωπο που αγαπούσε κλπ. Μα η κόρη μου είχε στραφεί εναντίον μου από τα μέσα Μαίου που είχε εξαφανιστεί.
Είχατε καλές σχέσεις με την κόρη σας;
Πάντοτε. Αλλά με είχε κοροιδέψει τότε και αυτή ήταν όλη η ιστορία που λέω ότι την αγνοώ. Γιατί πριν εξαφανιστεί είχαμε τηλεφωνηθεί. Είχα μάθει εγώ ότι είχε γίνει μια μανούβρα με τη μάνα της και τον αδερφό της, ότι δεν θα ξαναενοχλήσει εκείνος πουε ίχε μπλέξει και εμένα μου λέει από το τηλέφωνο: “τέρμα μπαμπά, τέλος”. Μάλιστα χρειαζόταν και κάποια χρήματα τότε. Της τα έστειλα και αυτό ήταν. Της είπα μάλιστα ότι θα τελειώσω κάποιες δουλειες που είχα στην Αθήνα και θα ανέβαινα πάνω στο σπίτι στην Ξάνθη για να δω τι γίνεται. Εκείνη εξαφανίζεται εν τω μεταξύ. Και έρχεται μετά και ταρακουνάει όλο το σπίτι. Και αφού βρίσκεται μετά την εξαφάνιση, δίνω τόπο στην οργή και λέω: ‘αι στο διαολο δεν θέλω να την ξαναδώ. Δεν ξανανεβαίνω στην Ξάνθη”. Και περιμένω να γίνει η μετακόμιση να πάω στην Λεύκη, 7 χιλιόμετρα έξω από την Ξάνθη. Αυτοί μου τον έφεραν στο σπίτι.
Δηλαδή όλα στημένα;
Σας λέω ξανά ότι έχει παιχτεί εις βάρος μου ένα θέατρο. Αυτή την στιγμή δεν κάνω τίποτα άλλο, γράφω ένα βιβλίο που θα κυκλοφορήσει προ της δίκης. Και αν δεν προλάβω να το τελειώσω, θα πάρω πάλι αναβολή για να κυκλοφορήσει και να δει ο κόσμος, τι πραγματικά έχει συμβεί. Έτσι θα πάω στη δίκη…
Μέσα σε αυτό το βιβλίο τι έχετε σκοπό να αναφέρετε;
Τα πάντα. Όλη τη ζωή μου. Έχω φάει πολλή αηδία στα μούτρα κ. Νικόλιζα. Αυτή την αηδία όμως που τρώω τώρα , δεν την ανέχομαι. Εμένα δεν με ενδιαφέρει ούτε η ποινή ούτε τίποτα. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η μουτζούρα στα μούτρα μου. Εγώ όταν πήγα στα δικαστήρια, τους είπα ότι δεν ήρθα σαν κατηγορούμενος αλλά σαν κατήγορος. Βλέπω ότι είναι στημένο το θέατρο και λέω “εκατό φορές ισόβια και κόψτε το λαιμό σας”.
Το πρωτοδικείο πρότεινε να καταδικαστείτε σε ισόβια κάθειρξη…
Ήταν στημενο όλο. Ήταν θέατρο κι εγώ θεατής. Δεν είχα ξαναπάει σε δικαστήριο εγώ. Ούτε για τροχαία παράβαση. Και πήγα μια και καλή.
Ποιοι άνθρωποι από την οικογένειά σας συμπαραστέκονται και είναι στο πλευρό σας;
Μα η οικογένειά μου δεν έχει και πολλά μέλη. Η αδερφή μου κ. Τσονάκη που είναι δίπλα μου και η Δήμητρα Πάνου, η γυναίκα μου που μου συμπαραστέκεται.
Από οικονομικής απόψεως χρειάζεστε κάποια βοήθεια;
Αυτό δεν το θίγω για κανέναν και με κανέναν. Δεν χρειάζομαι κανέναν τους.
Ποια είναι η αντιμετώπιση που έχετε στη φυλακή από τους φύλακες και τους άλλους κρατουμένους; Σας σέβονται;
βεβαίως. Σέβομαι τους πάντες και με σέβονται οι πάντες. Εγώ δεν είμαι στη φυλακή. Το μυαλό μου είναι έξω και δεν μου φτάνουν οι ώρες που έχω για να κάνω τις δουλειές μου. Έχω αναλάβει την οργάνωση της βιβλιοθήκης και δεν προλαβαίνω να γράψω τα πράγματα που θέλω. Άλλοι κρατούμενοι προσπαθούν να σκοτώσουν την ώρα τους και εγώ ψάχνω να βρω ώρες.
Βαθιά μέσα στην καρδιά σας, πιστεύετε ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθείτε;
Δεν με ενδιαφέρει το δίκαιο των ανθρώπων. Απέναντι στον εαυτό μου, είμαι δικαιωμένος. Δεν με ενδιαφέρει αν θα με δικαιώσουν οι άλλοι. Ποιος να με δικαιώσει δηλαδή; Εμένα με ενδιαφέρει να έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Που αυτή τη στιγμή με αυτά που κάνουν, ανάβουν το πράσινο φως σε μ…ους.
Από όσα ακούω και καταλαβαίνω είστε πολύ πικραμένος…
Είμαι αγανακτισμένος και αηδιασμένος. Δεν αισθάνομαι ούτε ίχνος ενοχής. Και εκεί πάνω τους είπα πως αν μου τον έστηναν τώρα ειδικά μετά από αυτά που έχω μάθει, εκατό φορές θα τον σκότωνα. Και αυτή την φορά συνειδητά. Τότε γύρισε και την έφαγε. Τώρα θα του την έριχνα σημαδεύοντας.
Θέλω να σας ρωτήσω ξανά αν τα τραγούδια που γράφετε μέσα στη φυλακή θα τα δώσετε στον Καζαντζίδη για να τα τραγουδήσει. Υπάρχει δόση αλήθειας σε αυτό;
Δεν έχω ιδέα. Ότι ξέρετε εσείς, ξέρω και εγώ. Έχουν έρθει άνθρωποι δικοί του, έχουμε συζητήσει αλλά αυτό είναι εντελώς άλλο. Γιατί δεν παίρνουν να ρωτήσουν τον ίδιο τον Καζαντζίδη και ρωτούν εμένα; Πρώτα πρώτα είχαν γράψει ότι ο Καζαντζίδης ήταν δίπλα μου και κολοκύθια στο πάτερο. Τι αηδίες είναι αυτές; Έρχονται οι άνθρωποι που θέλω εγώ. Όλοι αυτοί που βγαίνουν στα κανάλια και λένε ότι είναι δίπλα μου, τον κακό τους τον καιρό. Με ποιον τρόπο είναι δίπλα μου; ,Με το μυαλό; Δεν ντρέπονται λιγάκι; Κάθονται και εκμεταλλεύονται την περίσταση για να κάνουν μόστρα στον εαυτό τους. Τους έδωσε εγώ το δικαίωμα να λένε και να αναφέρονται σε μένα;
Δεν ελπίζετε στην ελευθερία σας;
Νομίζω πως δεν καταλαβαίνετε κ. Νικόλιζα τι σας λέω. Εγώ επικοινωνώ με τον εαυτό μου. Τι να μου κάνουν; Δεν μπορούν να μου κάνουν τίποτα. Το αντίθετο. Αυτοί ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να με βλάψουν. Δεν μπορούν όμως. Είναι πολύ λίγοι. Εγώ πάντα ήμουν κλεισμένος μέσα στο σπίτι μου. Αυτή την στιγμή άλλοι κρατάνε τα κλειδία. Αυτή είναι η μόνη διαφορά!
