Το τραγούδι ύμνος στο ελληνικό ΄πεντάγραμμο με δυνατές συγκινήσεις είναι το τραγούδι “Τα ξένα χέρια” που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης για την ζωή της μεγάλης λαϊκής τραγουδίστριας Καίτης Γκρέυ. Η Καίτη Γκρέυ το 2005 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της από τις εκδόσεις “Άγκυρα” με τίτλο “Έτσι όπως τα έζησα” με την επιμέλεια του δημοσιογράφου Νίκου Νικόλιζα. Σε αυτό το βιβλίο εκτός από την μυθική ζωή της, δίνει έμφαση και στο πως γράφτηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Λέει λοιπόν για το μεγαλύτερο τραγούδι της “Τα ξένα χέρια” του Βασίλη Τσιτσάνη και είναι καθαρά αυτοβιογραφικό:
“Ήταν η εποχή που η δημοσιογράφος και αρχισυντάκρτια του περιοδικού “Ντόμινο” η Μίνα Συμιριώτη ήθελε ΄΄αση θυσία να κυκλοφορήσει σε συνέχειες μέσα στο περιοδικό την ιστορία της ζωής μου. Κάθε εβδομάδα λοιπόν είχε και ένα κεφάλαιο από τη ζωή μου. Τότε ο Βασίλης Τσιτσάνης διαβάζοντας το περιοδικό και την ιστορία μου, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: “Καιτούλι, έχω γράψει ένα τραγούδι για τη ζωή σου. Θέλω να έρθεις να το ακούσεις”. Πήγα στο Βασίλη, το άκουσα και πραγματικά μου άρεσε πολύ. Μάλιστα το τραγούδι δημιουργήθηκε και η ταινία “Ορφανή στα ξένα χέρια” που ακούγεται το τραγούδι του Τσιτσάνη με εμένα στο μικρόφωνο. Ο κόσμος λοιπόν πήγαινε στο σινεμά και συνέκρινε την ταινία με την ιστορία της ζωής μου που γραφόταν στο “Ντόμινο” και γινόταν χαμός. Και έτσι γράφτηκε και το τραγόύδι αυτό. Συνάμα θα πρέπει να πω ότι την ίδια εποχή που ο Τσιτσάνης έγραψε “Τα ξένα χέρια”, ο Βοσκόπουλος μου έγραψε ένα παρόμοιο τραγούδι “Τα κοκαλιάρικα χέρια”:
Σαν το σκουπίδι απτο δρόμο με μαζέψανε
δυο ξένα χέρια με συμπονοια με χαιδέψανε
δυο ξένα χέρια μες την κουνια με κουνήσανε
και με στοργή δυο ξένα χέρια με ταϊσανε.
