13 Απριλίου 1984. Ημέρα που συγκλονίστηκε η Αθήνα όταν έγινε γνωστή η είδηση ότι ο “νιονιος” της Ελληνικής τηλεόρασης, ο σπουδαίος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, δεν βρίκσεται στη ζωή.
Πιο συγκεκριμένα ήταν Μεγάλη Τρίτη του 1984, όταν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του, σε ένα δυάρι, στον δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας στην Σούτσου και Αλεξάνδρας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής ήταν πεσμένος ανάσκελα στο χαλί με ανοιχτά τα χέρια. Φορούσε τη ρόμπα του, τις μπλε πιτζάμες και σκούρες κάλτσες. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς την Παρασκευή 13 Απριλίου, πριν την Κυριακή των Βαϊών και βρέθηκε τέσσερις ημέρες αργότερα.
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1912, στο Διακοφτό, στο πατρικό του πατέρα του Σπήλιου, σε ένα δίπατο σπίτι δίπλα στις γραμμές του τραίνου και ήταν το 8ο παιδί που έφερε στον κόσμο η μητέρα του Μαρία. Ήταν πολύ καλός μαθητής, αυτό που λένε «υπόδειγμα» όμως και υπερβολικά ατίθασος.
Για το θέμα της υποκριτικής τέχνης, οι γονείς του αντιδρούσαν και μάλιστα έντονα. Από το 1939 οπότε έβγαλε το εξατάξιο γυμνάσιο και για 6 χρόνια, προσπαθούσε ένα πείσει τους γονείς του να τον αφήσουν να πάει στην Αθήνα να σπουδάσει. Τελικά, μεταχειρίστηκε ένα τέχνασμα: έβαλε τον παπά της εκκλησίας του Αγίου Τρύφωνα να ζητήσει από τους θεοσεβούμενους γονείς του να του επιτρέψουν να σπουδάσει σε ιεροδιδασκαλείο της Αθήνας. Βέβαια, ο Νιόνιος συνειδητά εξαπατούσε εκείνη τη στιγμή ιερέα και γονείς, όμως του βγήκε σε καλό.
Πήγε στην Αθήνα, και το 1938 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου με άριστα. Σημειωτέον δε, ότι την πρώτη φορά τον είχαν κόψει στις εισαγωγικές εξετάσεις, διότι πρόφερε βαθιά το «λάμδα» και το «σίγμα».
Όταν ο Αιμίλιος Βεάκης έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στους γονείς του για το δίπλωμα, αυτοί νόμισαν πως ο Βεάκης ήταν διευθυντής του ιεροδιδασκαλείου και έσπευσαν με χαρά να δείξουν το τηλεγράφημα στους συγχωριανούς. Και βέβαια, το σοκ δεν άργησε να έλθει, καθώς κάποιοι συγχωριανοί γνώριζαν το όνομα του μεγάλο αυτού ηθοποιού.
Την περίοδο 1953 – 1954 οι μεγαλύτεροι κριτικοί θεάτρου, συγγραφείς και θεατρόφιλοι (Καραγάτσης, Χουρμούζιος, Τερζάκης, κ.λπ.) του αφιερώνουν διθυράμβους. Τότε (1953) παίζει στο «Ποντικάκι» του Νίκου Τσιφόρου μαζί με την άβγαλτη τότε Αλίκη Βουγιουκλάκη και στην «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Στο σινεμά υπήρξε πολλές φορές «πατέρας» της Βουγιουκλάκη (τον ρόλο αυτό τον έπαιζε σχεδόν εναλλάξ με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα) και της Καρέζη.
Ο Νιόνιος από τότε που μπήκε στο επάγγελμα, δεν σταμάτησε να δουλεύει. Και δούλεψε σκληρά με όλα τα ιερά τέρατα του θεάτρου. Από τον Χριστόφορο Νέζερ μ’έχρι τον Βασίλη Λογοθετίδη.
Την χρυσή εποχή του Ελληνικού κινηματογράφου και κυρίως από το 1963 εως το 1967 ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος πρωταγωνίστησε σε 47 ταινίες πρώτης κλάσσεως και άκρως εμπορικά έργα.
Το όνειρό του ήταν να αποσυρθεί στο Διακοφτό εκεί που γεννήθηκε και που υππαρχει ακόμα το σπίτι του. Η καρδιά του όμως τον πρόδωσε. Τον βρήκαν στο πάτωμα με ανοιχτά τα μάτια. Η κίνηση που υπήρχε στους δρόμους ανάγκασε αστυνομία και ιατροδικαστή να αργήσουν. Όμως τα τηλεοπτικά κανάλια ήταν ήδη εκεί. Και η είδηση θανάτου του Νιονιου είχε ήδη μαθευτεί σε όλη την Ελλάδα βυθίζοντας στο πένθος όλους τους Έλληνες
