Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος υπήρξε μια από τις σπουδαίες μορφές του θεάτρου, του κινηματογράφου και τη τηλεόρασης. Μεγαλούργησε σε όσα έπαιξε γι΄αυτό και είχε τον σεβασμό όλων των συναδέλφων του. Ο ίδιος μάλιστα ήταν πολύ περήφανος και για την καταγωγγή του: το Διακοπτό όπου ακόμα και σήμερα υπάρχει το σπίτι του λίγα μέτρα πιο πέρα από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Εκεί βρίσκεται ακόμα και σήμερα ο κήπος του με τις λεμονιές και τις πορτοκαλιές. Οι φωτό ντοκουμέντο που τραβήξαμε πριν λίγες μέρες, αποδεικνύουν, ότι ακόμα και οι σημερινοί ιδιοκτήτες σέβονται την ταυτότητα αυτού του σπιτιού, μιας και ο αγαπημένος μας τηλεοπτικός “Νιόνιος” το λάτρευε όπως και την περιοχή του Διακοπτού!
Λίγα λόγια για την ζωή του!
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στο Διακοφτό Αχαϊας στις 12 Ιουλίου 1912 και σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε στον ρόλο του ιππότη στον Βασιλιά Λήρ. Στο Εθνικό Θέατρο παρέμεινε μέχρι το 1941. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του. Πρώτη του ταινία ήταν το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας». Συνολικά έπαιξε σε 133 ταινίες, ανάμεσά τους «Ένας ιππότης για την Βασούλα», «Η βίλα των οργίων», «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται», «Φουσκοθαλασσιές», «Ο κυριος πτέραρχος» κ.τ.λ. Τελευταία ταινία του ήταν το «Ταξίδι στα Κύθηρα». Έπαιξε και στην τηλεόραση όπου ο ρόλος του κυρ-Γιώργη που του έδωσε ο Γιάννης Δαλιανίδηςστο «Λούνα Πάρκ» τον καθιέρωσε στη λαϊκή συνείδηση.
Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα. Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοπτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό.
Όταν ο Φρέντυ Γερμανός τον φιλοξένησε στην εκπομπή του, προσπάθησε να τον κάνει να κλάψει, καθότι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν κλειστός άνθρωπος. Μόλις ο σπουδαίος δημοσιογράφος του έδειξε εικόνες από το σπίτι του στο Διακοπτό, λύγισε και άρχισε να κλαίει. “Ξέρετε, γύρισα όλη τη γη. Πήγα Παντού. Σαν το Διακοπτό δεν υπάρχει καλύτερο μέρος” έλεγε με υπερηφάνεια για το μέρος όπου γεννήθηκε!
