Είχαν περάσει 8 χρόνια από την ημέρα που η Ελένη Μενεγάκγη βρισκόταν στο τιμόνι του “Πρωϊνού Καφέ” στον ΑΝΤ1. Δικαίως από τότε τα ΜΜΕ την βάφτισαν “βασίλισσα της πρωινής ζώνης” καθώς υπήρξε η μακροβιότερη μέχρι σήμερα. Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 2003 στο περιοδικό “Ταχυδρόμος” και στον δημοσιογράφο Γιώργο Πανόπουλο. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια και πολλά άλλαξαν τόσο στη ζωή της Ελένης, όσο και στην τηλεόραση. Ωστόσο δεν άλλαξε ούτε στιγμή την άποψή της για το πως σκεφτόταν από τότε την “φυγή της” από την τηλεόραση . Μια άκρως προφητική συνέντευξη της Ελένης Μενεγάκη, η οποία “κατέβασε ρολά” την περυσινή σεζόν μετά από 30 χρόνια καριέρας!
Βλέποντας ένα πλάνο με τις προηγούμενες 8 πρεμιέρες του Πρωινού Καφέ, σκέφτηκα: Δεν έχετε βαρεθεί μετά από τόσα χρόνια;
Καταρχήν δεν ξεκίνησα πιστεύοντας ότι θα μείνω τόσα πολλά χρόνια,. Την πρώτη χρονιά λοιπόν έπρεπε να καταλάβω τι κάνω, πως το κάνω, πως θα τα καταφέρω. Τη δεύτερη χρονιά με απασχολούσε το πως θα προλάβω να μάθω πολύ γρήγορα όσο περισσότερα γίνεται. Την 3η χρονιά χαιρόμουν την επιτυχία της δεύτερης και η αγωνία μου ήταν να βγει καλή χρονιά και η τρίτη. Η τέταρτη και η πέμπτη το ίδιο. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι είμαι πολλά χρόνια στον ίδιο χώρο. Αυτό έχει τα υπέρ και τα κατά του. Τα υπέρ είναι ότι γνωρίζω πολύ καλά αυτό που κάνω και σε ποιους απευθύνομαι. Νιώθω πιο ασφαλής και ταυτόχρονα ανασφαλής γιατί όταν έχεις φτάσει σε αυτήν τη θέση και μάλιστα επιτυχημένα όλοι περιμένουν -και ο εαυτός σου- να παραμείνεις σε αυτή την θέση!
Ουσιαστικά δεν έχετε αλλάξει τίποτα σε αυτό που παρουσιάζετε. Αυτή η ανακύκλωση δεν σας πνίγει;
Δεν βαρέθηκα αλλά δεν θέλω να βαρεθούν και οι άλλοι. Υπάρχουν στιγμές που λέω “δεν αντέχω άλλο, έχω κουραστεί”, αλλά δεν βαρέθηκα. Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές δεν μου αρέσουν γενικότερα στη ζωή μου οι αλλαγές. Μου αρέσει να ξέρω με ποιους έχω να κάνω, ποιος είναι ο χώρος μου, ποια είναι τα πράγματά μου.
Στη διάρκεια αυτών των ετών, σας έχουμε δει ως χαριτωμένο, αφελές κορίτσι, σαν Μπάρμπι, ως το κορίτσι που η ελληνική οικογένεια θα το ήθελε τότε ως κόρη, τώρα ως μητέρα και σύζυγο. Είναι σα να σχεδιάζετε ρόλους…
Αυτή ήταν η ζωή μου αυτή την δεκαετία. Απλά επειδή κάνω την ίδια δουλειά στην ίδια θέση, είναι εύκολο να δεις τις αλλαγές από το κοριτσάκι που ήμουν πράγματι ως ολίγον Μπάρμπι, ολίγον χαριτωμένη, ολίγον πεχνιδιάρα. Μετά περνάνε τα χρόνια και μπαίνουν άλλοι στόχοι ζωής, άλλα γεγονότα, ωριμάζεις, προχωράς-και επειδή εγώ είμαι στο ίδιο σημείο, είναι πολύ εύκολο σε όλο τον κόσμο να παρακολουθεί και να παρατηρεί αυτές τις αλλαγές. Αν αυτήν τη δεκαετία είχα αλλάξει πέντε διαφορετικές εκπομπές, να είστε σίγουρος ότι κανείς δεν θα είχε προσέξει τίποτα από όλα αυτά. Σε αυτά τα σχεδόν δέκα χρόνια, αυτή που παρουσιάσατε ήμουν και είμαι.
Γιατί αυτή η εμμονή με τα ξανθά μαλλιά;
Αρέσω στον άντρα μου ξανθιά, τι να κάνουμε τώρα. Δεν με θέλει με θέλει με άλλο χρώμα. Το χουμε συζητήσει, ήθελα να κάνω αλλαγή, αλλά μου είπε “μου αρέσεις πάρα πολύ ‘έτσι, γιατί θέλεις να τα αλλάξεις;”
Έχετε κάνει κι ένα σήριαλ το “Πάτερ ημών”. Θέλετε να το θυμάστε;
Το θυμάμαι πολύ γλυκά. Βέβαια δεν ήταν στις βλέψεις μου να μπω σε αυτά τα χωράφια, σαν παιχνίδι το είδα. Περισσότερο με ενδιέφερε να μην κλείσω μια πόρτα. Τότε ήμουν στο Mega και η πρόταση ήταν από τον ΑΝΤ1 και είπα “εντάξει”. Δεν ρίσκαρα και πολλά.
Σας άρεσε όπως παρωδηθήκατε ως Μαρίνα Κουντουράτου, στους “Δύο ξένους”;
Ο Αλέξανδρος Ρήγας που το έγραψε μου είχε πει ότι άλλη παρουσιάστρια είχε στο μυαλό του, αλλά στην πορεία ο κόσμος με μένα την ταύτιζε. Έβλεπα το σήριαλ και γέλαγα, μου ήταν πολύ ευχάριστο. Δεν με ενόχλησε. Αν δεν τραβήξεις λίγο το χιούμορ, δεν βγάζεις γέλιο.
Δεν έχετε γκρίζες ζώνες όπως όλοι μας; Δεν είστε αυταρχική, συγκεντρωτική, δεν επεμβαίνετε όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θα θέλατε;
Έχω τις αγωνίες μου και θέλω να τις συζητάω με τους συνεργάτες μου. Δεν πιστεύω όμως ότι με αυταρχισμό μπορείς να πάρεις τον καλύτερο εαυτό των συνεργατών σου. Καταρχάς ταράζομαι εγώ η ίδια και δεν μπορώ να αποδώσω. Μου αρέσει όλα να γίνονται με ηρεμία. Πιστεύω ότι παίρνεις το μέγιστο από τον άλλον όταν το ζητάς με γλύκα, όταν τον ρίχνεις στο φιλότιμο.
Δεν νευριάζετε ποτέ;
Ναι αμέ. Ε, όταν νευριάζω όμως δεν είμαι αυτή που θα βάλει τις φωνές και θα τα σπάσει. Δείχνω το θυμό μου κυρίως με λόγια, γίνομαι σκληρή με τα λόγια αν χρειαστεί. Το παίρνει το μήνυμα ο άλλος, αλλά μέχρι εκεί. Δεν μου αρέσουν οι φασαρίες.
Ζώντας ουσιαστικά σε μια τηλεοπτική θερμοκοιτίδα, δεν έχετε δημιουργήσει έναν κύκλο από αυλικούς;
Όχι και σας προκαλώ να ρωτήσετε όποιον θέλετε. Από την ώρα που φεύγουμε από την εκπομπή, δεν υπάρχει περίπτωση να πάρω έναν συνεργάτη μου οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας βρε νάχει γκρεμιστεί το σύμπαν, για να τον απασχολήσω για το παραμικρό θέμα, είτε δουλειάς είτε οτιδήποτε άλλο. Δεν έχω φέρει συνεργάτη μου Σαββατοκύριακο, έτσι για να κάνω και γω το κατιτι μου, δεν έχω πει “πω πω νά΄ρθουμε Σαββατοκύριακο να δουλέψουμε”. Ποτέ. Έτσι δεν έχω ανθρώπους που μου λένε γλυκόλογα και αυτά που πιθανόν θα θελα να ακούσω. Δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν, εγώ πρώτη θα πω “επ εδώ έχουμε πρόβλημα”.
Μήπως είστε πολύ καλή για να είστε αληθινή;
Δεν σας λέω ότι είμαι πολύ καλή. Πιστεύω ότι ξέρω τον τρόπο να χειρίζομαι τους ανηθρώπους και με αυτόν τον τρόπο θέλω με χειρίζονται και οι άλλοι. Με αυτόν τον τρόπο βρίσκομαι τόσα χρόνια στο ίδιο κανάλι…γιατί με ρίχνουν στο φιλότιμο. Δε νομίζω ότι κανένας συνεργάτης μου, όσο ανάγκη κι αν είχε τα λεφτά, θα καθόταν αν είχε να κάνει με μια τρελή, ψυχωτική, βάρβαρη, ανάγωγη Μενεγάκη.
Στην περυσινή σεζόν η κ. Κορομηλά σας επιτέθηκε ευθέως ότι της κλέβετε τα θέματα.
Αυτό είναι πολύ χαριτωμένο. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που ακούστηκε κάτι τέτοιο για μένα. Όλοι εμείς που κάνουμε εκπομπές σε αυτή τη ζώνη κινούμαστε γύρω απο συγκεκριμένα θέματα, δεν κατέβασε κανείς τη φαεινή ιδέα που πρώτος έκανε και ποτέ δεν έχει ξαναγίνει. Τι να θεωρήσω ότι αντέγραψα;
Έχετε διαφορές με την κ. Κορομηλά;
Δεν έχουμε τίποτα κοινό. Είμαστε τελείως διαφορετικές. Δεν είναι μια και δυο οι διαφορές μας, δεν έχουμε τίποτα κοινό.
Και όμως πήρατε την σκυτάλη του “Πρωίνού καφέ” από τη Ρούλα.
Όχι. Δεν την πήρα από τα χέρια της Ρούλας. Από την Πόπη Χατζηδημητρίου την πήρα και αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Μετά το γάμο σας, ακόμα και τα περιοδικά “της άλλης όχθης” άλλαξαν αντιμετώπιση απέναντί σας. Πως αισθανόσασταν αλήθεια όταν βλέπατε τον εαυτό σας να κρέμεται στο περίπτερο με κάθε είδους αφορμή-πραγματική ή φανταστική;
Τραγικά. Δεν θέλω καν να το θυμάμαι. Ένιωθα ότι με προκαλούσαν για να βγαίνω να δίνω απαντήσεις και η ιστορία να συνεχίζεται. Κράτησα από την αρχή τις αποστάσεις μου. Αυτό που με κράταγε ήταν ότι σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα σταματήσει. Από τον γάμο μου και πέρα, πράγματι σεβάστηκαν ορισμένα πράγματα.
Θα μπορούσατε να ζήσετε χωρίς δημοσιότητα;
Δεν σας λέω ότι κάνω ένα κλίκ και ξεχνάω ότι έζησα μέχρι τώρα, αλλά πιστεύω ότι έχω φροντίσει έτσι τη ζωή μου ώστε να έχει υπεργεμίσει με άλλα πράγματα πολύ πιο σημαντικά.
Ακούγονται σαν κλισέ…
Λέω αλήθεια. Πέιτε ότι κλείνω την καριέρα μου εδώ. Τελειώνει ο “Καφές” από τη ζωή μου. Δεν έχω το υπέροχο σπιτάκι μου με τον κούκλο γιο μου, τον φανταστικό σύζυγό μου και τα υπόλοιπα παιδιά που θά θελα να κάνω, δεν έχω τα υπέροχα βιβλία μου με τα οποία θα έχω χρόνο να ασχοληθώ καθώς να κάνω και ταξίδια, να δω τους φίλους μου; Η ζωή μου όλη δεν είναι η τηλεόραση, πιστέψτε με. Και όταν κάνω το ωραίο “κλίκ” και δεν θα με ξαναδείτε πουθενά, μπορεί να ξαναγίνει το “κλίκ” και να ξαναεμφανιστώ, δεν έχει σημασία, μπορεί τότε ίσως κάποιος να θυμηθεί ότι τελικά αυτή έλεγε την αλήθεια…
Θα μπορούσε η ζωή σας να είναι σαπουνόπερα…
Όχι. Αν εξαιρέσετε την αστερόσκονη της τηλεόρασης, η ζωή μου δεν έχει τίποτα διαφορετικό.
Για να δούμε. Μπορείτε να μου διηγηθείτε περιληπτικά τη ζωή σας;
Ήμουν ένα παιδάκι πολύ κλειστό στον εαυτό του, δεν είχα σε μικρή ηλικία φίλες και φίλους, ήμουν πολύ προσκολλημένη στη μητέρα μου κι αυτό γιατί έχασα τον πατέρα μου δυόμιση χρονών και έτσι, επειδή ήμουν το μόνο παιδί, έπεσα εγώ πάνω της και αυτή επάνω μου. Σαν μικρό κορίτσι, σκεφτόμουν ότι όλα τα καλά κορίτσια μεγαλώνουν για να κάνουν οικογένεια. Τελειώνοντας το σχολείο, δούλεψα ως μοντέλο για λίγο καιρό, όχι γιατί αυτό ήταν μέσα στα ονειρά μου, έτσι για χαρτζιλίκι. ήμουν τυχερή γιατί έπεσα πανω στο ξεκίνημα των ιδιωτικών καναλιών, ήμουν πάρα πολύ έξυπνη, γιατί από την αρχή είχα μάθει να λέω πάντα “όχι”- και με το “όχι’ πάντα κέρδιζα- δεν ήμουνα να κάνω και αυτό και εκείνο και το άλλο. Ναι ήμουν πάντα κλειστή ως χαρακτήρας, παρόλο που ήμουν ένα ευχάριστο κορίτσι μεγαλώνοντας.
Παντρευτήκατε πολύ νωρίς. Στα 19 σας, αν δεν κάνω λάθος…
Το έκανα. Σήμερα σε αυτή την ηλικία δεν θα το πρότεινα σε καμία. Η σχέση μου είχε γίνει γνωστή σε αυτό που λέγεται “οικογένεια, συγγενείς, γειτονιά” οπότε έπρεπε να προχωρήσω παρακάτω. ήμουνα ερωτευμένη, αγαπούσα, παντρεύτηκα. Σε αυτές τις ηλικίες δεν προχωράνε σωστά οι σχέσεις. Ούτε η δική μου και τέλειωσε.
Ποια κομμάτια σας δεν βλέπουμε;
Πίσω από αυτό που βλέπετε υπάρχει η άλλη Ελένη. Ένας άνθρωπος συγκροτημένος, που ξέρει ακριβώς τι θέλει, που ξέρει πως μπορεί να το αποκτήσει, προγραμματισμένος που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του. Συγχρόνως είμαι και τρυφερή με τους συνεργάτες μου και θα τους αγκαλιάσω και θα ακούσω το πρόβλημά τους όταν δεν τους βλέπω καλά. Με νοιάζουν οι άλλοι. Η ζωή μου με προβληματίζει, δεν θέλω να περάσουν τα χρόνια μου έτσι. Δεν θέλω να γεράσω ξαφνικά και να μην έχω κάνει τα πράγματα που θέλω να κάνω.
Αισθάνεστε παγιδευμένη στην εικόνα που βγάζετε προς τα έξω;
Κάποιες φορές ναι. Όχι πάντα όμως. Και μην ξεχνάτε ότι πάνω από όλα, αυτό που κάνω είναι εργασία. Δουλεύω. Εκείνη την ώρα τι θέλει ο κόσμος από μένα; Να περάσει ανάλαφρα, χαλαρά, όπως όταν έρχεται ένας φίλος στο σπίτι σου.
