Συνέντευξη στον Νίκο Νικόλιζα
Είναι μια από τις μεγάλες κινηματογραφικές και θεατρικές μορφές της Ελλάδας, έχοντας αφήσει το στίγμα της σε πολύ σημαντικές δουλειές στο πλευρό του Μάνου Κατράκη, του Δημήτρη Χόρν, του Μίνου Βολονάκη και πολλών άλλων μεγάλων ηθοποιών και σκηνοθετών. Οι νεότερες γενιές θυμούνται κυρίως την Κατερίνα Χέλμη από τον ρόλο της στην ταινία σταθμό του ελληνικού κινηματογράφου “Τα κόκκινα φανάρια” του Βασίλη Γεωργιάδη. Η πορεία της, μετρημένη και σημαντική σε όλα τα επίπεδα.
Η ίδια ωστόσο, αποτραβήχτηκε πολύ νωρίς από τα θεατρικά δρώμενα και όπως λέει ήταν δική της επιλογή. Ο θάνατος του συζύγου της Κωνσταντίνου Σβολόπουλου τον Αύγουστο του 2019 την έκανε να κλειστεί στον εαυτό της και να μην δώσει καμιά συνέντευξη παρόλο που όλοι της το ζητούσαν και το ζητούν καθημερινά {άλλωστε είναι μια από τις τελευταίες μεγάλες κινηματογραφικές μορφές}. Σήμερα η Κατερίνα Χέλμη μιλάει αποκλειστικά στο RespectNews.gr για το παρελθόν αλλά και την πανδημία που έχει καταλύσει όλους τους τομείς!
Είμαστε λίγα εικοσιτετράωρα πριν το 2021. Αλήθεια τι θα θέλατε να φέρει;
Θέλω να φέρει τα καλύτερα. Κυρίως για τους νέους ανθρώπους. Να έχουν κουράγιο, να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με τον κορονοϊο. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή!
Για εσάς ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Προσπαθούσατε να ξεπεράσετε τον χαμό του δικού σας ανθρώπου…
Μόνο δικός μου άνθρωπος; Ήταν ο άντρας μου, ήταν όλη μου η οικογένεια. Ήταν ότι πιο οδυνηρό για μένα αυτό που έζησα. Ας μην το συζητήσουμε, γιατί πονάω πολύ!
Πως κατορθώσατε να ξεπεράσετε τον χαμό του συζύγου σας;
Εγώ διαβάζω όλες τις φιλοσοφίες που υπάρχουν στο ανθρώπινο είδος. Ωστόσο ο θάνατος του συζύγου μου, δεν ξεπερνιέται όταν υπάρχει η μεγάλη αγάπη. Όμως γιατί να το ξεπεράσω; Οι αρχαίοι Έλληνες έβρισκαν λογικό να πενθεί ο άνθρωπος τον άνθρωπό του!Ποιες ήταν οι ωραιότερες γιορτές που περάσατε και αναπολείτε ακόμα και σήμερα κ. Χέλμη;
Όλες οι γιορτές ήταν ωραίες όταν ήμουν μαζί με τον μακαριστό σύζυγό μου. Πέρασα υπέροχα χρόνια μαζί του. Επίσης επειδή εγώ είμαι και παλιά Αθηναία, είχαμε ένα ανοιχτό και ευτυχισμένο σπίτι γεμάτο αγάπη και θαλπωρή για όλους. Όταν είμαστε οι άνθρωποι ειλικρινείς και σεμνοί, περνάμε ωραία όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα.
Συνεργαστήκατε με όλα τα ιερά τέρατα της υποκριτικής τέχνης. Αναπολείτε εκείνη την άλλη ζωή;
Βεβαίως γιατί όπως ξέρεις, είχα πολύ σπουδαίους δασκάλους. Ένας και μοναδικός είναι ο Κατράκης, ένας και μοναδικός ο Χόρν, ένας ο Μίνως ο Βολονάκης. Ο Μίνως όποιον έπιανε στα χέρια του, τον “ξεσκαρτάριζε”.
Για τις νεότερες γενιές, ο σπουδαιότερος ρόλος σας, είναι στα “Κόκκινα Φανάρια”. Έχει σημαδέψει γενιές ολόκληρες. Είναι και για εσάς αυτός;
Όχι για μένα δεν είναι ο ρόλος μου στα “Κόκκινα φανάρια”. Είναι ένα έργο του Δημήτρη Μαυρίκιου που λεγόταν “Ο δρόμος του Λαμόρε”. Αυτή είναι η καλλιτεχνική μου προσφορά.
Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας συμπρωταγωνιστής κ. Χέλμη;
Ο Πέτρος Φυσσούν. Με αυτόν έπαιξα στην Θεσσαλονίκη τον “Άγιο Πρίγκιπα” και στην ΕΡΤ παίξαμε μαζί ένα πολύ σπουδαίο έργο!
Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στον κόσμο λίγο πριν την νέα χρονιά;
Να έχει πίστη, να έχει αφοσίωση σε όσα λένε οι επιστήμονες και κυρίως να έχει αγάπη ο άνθρωπος για τον συνάνθρωπο. Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!
