Η Ηρώ και ο Λέανδρος αποτελούν ένα το πασίγνωστο δράμα της Ελληνικής μυθολογίας.
Εκείνη ήταν ιέρεια της Αφροδίτης στη Σούσα, πόλη στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου και όφειλε να παραμείνει ανύμφευτη σε όλη της τη ζωή. Όταν γνώρισε τον Λέανδρο, έναν νέο από την Άβυδο, πόλη που βρισκόταν στην άλλη όχθη του Πόντου, ξέχασε όλους τους όρκους της προς τη θέα .
Οι δύο νέοι αψήφησαν θεούς και ανθρώπους για να είναι μαζί.
Κάθε βράδυ ο Λέανδρος περνούσε κολυμπώντας τον Ελλήσποντο για να βρεθεί με την αγαπημένη του. Η νεαρή ιέρεια άφηνε στο παράθυρό της ένα αναμμένο λυχνάρι για να τον καθοδηγεί το φως του .
Όταν έφτασε ο χειμώνας, αντάλλαξαν την υπόσχεση να ειδωθούν και πάλι την επόμενη άνοιξη.
Ο Λέανδρος, το ίδιο βράδυ είδε και πάλι το αναμμένο λυχνάρι να τον καλεί στο πλευρό της. Το φως όμως έσβησε ξαφνικά αφήνοντας τον Λέανδρο αβοήθητο ανάμεσα στα σκοτεινά κύματα της θάλασσας.
Η Ηρώ, τρελαμένη από τον πόνο, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε αγκαλιά με το σώμα του νεκρού αγαπημένου της.
Οι τραγικοί εραστές εκβράσθηκαν αγκαλιασμένοι στην ακτή, όπου οι κάτοικοι τους έθαψαν μαζί σε κοινό τάφο.
Ο μύθος αυτός ήταν πολύ δημοφιλής στην αρχαιότητα, γιατί υπάρχουν πολυάριθμες παραστάσεις σε νομίσματα και ζωγραφιές.
Πολλοί καλλιτέχνες (ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι) έχουν επηρεαστεί και στη σύγχρονη εποχή.
