Ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής μουσικής, η πρωην τραγουδίστρια Μαίρη Αλεξοπούλου, η οποία έγινε μοναχή λόγω του θανάτου της πολυαγαπημένης της κόρης, εκοιμήθη σε ηλικία 82 ετών. Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή η ηθοποιός Συμέλα Κοτρίδου στα social media: “Έφυγε από κοντά μας η Μαίρη Αλεξοπούλου: Η τραγουδίστρια που έχασε την κόρη της και έγινε η μοναχή Θεονύμφη. Η Μαίρη Αλεξοπούλου γνώρισε τη δόξα τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Μέχρι τα 42 της χρόνια ζούσε μια ζωή σαν παραμύθι. Ωστόσο, από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωή της άλλαξε. Ένα δυσάρεστο γεγονός -ο πρόωρος θάνατος της 18χρονης κόρης της σε τροχαίο δυστύχημα- την έκανε να καταλάβει ότι όλα είναι μάταια και κάπως έτσι οδηγήθηκε σε έναν άλλον δρόμο:Αυτόν του μοναχισμού”.
Η Μαίρη Αλεξοπούλου μεγάλωσε στο Περιστέρι. Ήταν το πρώτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά. Η μητέρα της προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια πολύ μεγάλων μουσικών, όλοι ήταν καλίφωνοι ενώ εκείνη έπαιζε μαντολίνο. Ο πατέρας της ήταν άνθρωπος του Θεού και ήταν επίτροπος στην Μητρόπολη Περιστερίου.
Ήταν άριστη μαθήτρια και παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της ξεκίνησε να εμφανίζετε στη “Χωριάτικη Ταβέρνα” στην Εκάλη. Λίγο αργότερα άρχισε να τραγουδάει τα κινηματογραφικά σουξέ της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο κοσμικό κέντρο “Νεράιδα της Αθήνας” στην Κυψέλη. Η ίδια είχε πει σχετικά: «Μετά τον πρώτο μου δίσκο, πήγα και τραγούδησα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είπα ένα τραγούδι του Μαυρομουστάκη μαζί με την Κλειώ Δενάρδου, το “Πανηγύρι”. Εκεί βραβεύτηκα, πήρα το πρώτο βραβείο”.
Η Μαίρη Αλεξοπούλου συμμετείχε στα καλλιστεία του 1961 ενώ εμφανίστηκε σε 2 ελληνικές ταινίες: «Νυχτοπερπατήματα» και «Φίφης ο ακτύπητος».
Το 1966 η Μαίρη Αλεξοπούλου γνωρίζεται με τον κορυφαίο μουσικοσυνθέτη Κώστα Κλάββα, ο οποίος θα της εμπιστευτεί τα τραγούδια του: «Αν ποτέ διψάσεις» και «Ποιο καράβι». Δύο πανέμορφα τραγούδια που τα ερμήνευσε η Μαίρη στη ταινία του Κώστα Λυχναρά «Φίφης ο ακτύπητος». Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ελαφρού τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Πανηγύρι» των Κλάββα και Μαυρομουστάκη. Το τραγούδι κερδίζει το πρώτο βραβείο ενώ θα έπρεπε να σημειωθεί ότι στον πρώτο γύρο το είχε ερμηνεύσει και η Κλειώ Δενάρδου όπως συνηθιζόταν τότε τα τραγούδια να τα λένε δύο διαφορετικοί ερμηνευτές ώστε να πιάσουν όλο το κοινό!
Δούλεψε, μεταξύ άλλων, στην «Παλιά Αθήνα», στο «Κάστρο», στον «Βράχο», στα «Δειλινά» και στα «Αστέρια», με τους Πουλόπουλο, Βογιατζή, Φ. Νικολάου, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Μπέσυ Αργυράκη, Μεταξόπουλο, Κατσαρό και πολλούς ακόμα. Έκανε τη δουλειά της και έφευγε από το εκάστοτε μαγαζί, γιατί της άρεσε η ησυχία. Δεν κάπνισε ποτέ και δεν της άρεσε καθόλου το αλκοόλ. Ο γάμος της με γνωστό επιχειρηματία την απομάκρυνε αρχικά από το χώρο του θεάματος, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, κάτι δεν είχε πάει καλά με τις δουλειές του συζύγου της και έπρεπε να ξαναβγεί στο τραγούδι. Με τον σύζυγό της απέκτησαν δύο κόρες, την Κωνσταντίνα και την Ελευθερία.
«Το 1984, η Κωνσταντίνα μου ήταν 18 χρόνων, λίγο προτού φύγει για να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο εξωτερικό. Ένα πρωί πήρε το αυτοκίνητό της από το σπίτι μας για να πάει στο μαγαζί της Κηφισιάς. Στη στροφή της Αγίας Μαρίνας στο Κορωπί έγινε μετωπική με κάποιο φορτηγό. Ήταν ακαριαίο. Εκείνη την ώρα δεν έβλεπα μπροστά μου, ανέβηκα στον καναπέ και πήδαγα μέχρι το ταβάνι. Τότε βγήκα στη βεράντα μας και από ένα σύννεφο ξεκίνησαν να πέφτουν σταγόνες. Χοντρές, δεν μπορείτε να φανταστείτε. Και εκείνη την ώρα γυρνάω στον Θεό και του λέω: “Θεέ μου, κλαις κι Εσύ μαζί μου;”», αφηγείται η Μαίρη Αλεξοπούλου στην εφημερίδα Espresso. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα πήγαινε συνέχεια στην εκκλησία. Δύο χρόνια αργότερα, αποφάσισε να πάει σε έναν γέροντα και να γίνει μοναχή.
Σε μια από τις τελευταίες της συνεντεύξεις στην εκπομπή Love it είχε αναφέρει για τον θάνατο της κόρης της. “Όταν έγινε το ατύχημα με την κόρη σας νομίζω το είχατε διαισθανθεί είχατε πει;
Κοιμόμουν εγώ και βλέπω το σταυρό του Χριστού, όπως υπάρχει ο εσταυρωμένος έτσι, και τον βλέπω και πέφτει εδώ στο κεφάλι μου και λέω Παναγία μου και ξύπνησα και βλέπω τον κηπουρό μου εκείνη την ώρα και του λέω τι συμβαίνει; Με τη μπουμπού λέει κάτι την χτύπησε λέει, ένα φορτηγό. Του λέω τι έγινε, δεν ξέρω, δεν ξέρω. Εγώ παίρνω αμέσως την αστυνομία και μου λέει κατευθείαν αυτός. “Κυρία μου η κόρη σας είναι νεκρή”». Κόντευα να τρελαθώ, πήδαγα μέχρι το ταβάνι. Ήταν τόσο καλό παιδάκι, δεν μπορείτε να φανταστείτε, ένας άγγελος ήταν και τον πήρε ο θεός γρήγορα. Τι να πω δεν ξεχνιέται.
Εδώ που ήρθατε, αυτό όλο σας βοήθησε;
Στην αρχή με βοήθησε γιατί ο κόσμος στην αρχή δεν ξέρω πως του φάνηκε ότι έγινα μοναχή και ερχόντουσαν όλοι με πολλή αγάπη και καταλάβανε βέβαια για πιο λόγο.
Το μετανιώσατε;
Που έγινα μοναχή; Όχι ποτέ.
Σας έδωσε δύναμη όλο αυτό το γεγονός;
Ναι μου έδωσε.
Τώρα σας επισκέπτονται παλιοί συνάδελφοί σας;
Καμιά φορά, που και που.
