Συγκίνηση: Τα δάκρυα του Μανώλη Μητσιά…

Ένας από τους ανθρώπους που συνεργάστηκε αλλά και αναδείχτηκε από την  θρυλική δισκογραφική εταιρία Columbia ήταν ο Μανώλης Μητσιάς. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης διατηρούσε στενές επαφές με τον ιδρυτή της δισκογραφικής εταιρίας  Τάκη Λαμπρόπουλο, που έφυγε από τη ζωή σήμερα σε ηλικία 91 ετών. Ο ίδιος μέσα από την ανάρτησή του συγκινεί:  “Από σήμερα ο ελληνικός πολιτισμός και πιο συγκεκριμένα το ελληνικό τραγούδι είναι φτωχότερο. Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα ότι “έφυγε” ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος, στον οποίο οφείλεται κατά κύριο λόγο, ό,τι ποιοτικότερο υπήρξε στο ελληνικό τραγούδι από το 1960″ αναφέρει στην ανάρτησή του.

Και συνεχίζει στην αναρτηση του ο  Μανωλης Μητσιας: “Ο Τάκης Λαμπρόπουλος ήταν η ψυχή και η υπόσταση της Columbia, ο ενορχηστρωτής, παραγωγός και κύριος χρηματοδότης, ο άνθρωπος που στην ουσία ανέδειξε και παρήγαγε αυτό που λέμε έντεχνο τραγούδι, αναδεικνύοντας πλήθος καλλιτεχνών που διέπρεψαν και άφησαν το δικό τους στίγμα στο χώρο, μέσω της δικής του αρωγής. Όποιον και αν μπορεί να φανταστεί κανείς, τον ανέδειξε ο Λαμπρόπουλος. Από τον Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Τσιτσάνη, Κηλαηδόνη, Μούτση, Ζαμπέτα, ό,τι έκαναν ήταν από πίσω ο Λαμπρόπουλος. Αλλά και Ρίτσο και Ελύτη και Σεφέρη και Γκάτσο και Αναγνωστάκη και Χριστοδούλου και Παπαδόπουλο, τους πάντες. Με τον Λαμπρόπουλο και ο Καζαντζίδης, ο Κόκοτας, η Μοσχολιού, η Φαραντούρη, ο Γαβαλάς και η Ρία Κούρτη, ο Αγγελόπουλος, τη Γαλάνη, όλους μας, όποιον κι αν βάζει το μυαλό καθενός, τους ανέδειξε η Copumbia, δηλαδή ο Τάκης Λαμπρόπουλος. Ένας άνθρωπος που χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε “Αξιον Εστί”, δεν θα είχαμε τίποτα απολύτως απ ότι γράφτηκε με χρυσές σελίδες. Γιατί ο Λαμπρόπουλος προσέφερε τόσα στον ελληνικό πολιτισμό, όσα δεν μπόρεσαν να προσφέρουν αθροιστικά μαζί, όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού.

Με θλίβει βαθύτατα η “φυγή” του και νιώθω κι εγώ προσωπικά υποχρεωμένος για τη συμβολή του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές και τη βοήθεια ενός ανθρώπου που οι επαφές του και οι προσωπικές του φιλίες είχαν να κάνουν με ανθρώπους του διαμετρήματος, ενός Μίκη Θεοδωράκη, ενός Σταύρου Ξαρχάκου, ενός Μάνου Χατζηδάκι που ήταν οι φίλοι του…

Εάν υπάρχει κάτι παρήγορο, είναι ότι σε ανθρώπους με τέτοιο ειδικό βάρος, το μόνο που μπορεί να λείψει είναι η φυσική παρουσία. Γιατί κατά τα άλλα, πάντα θα παρίστανται μέσω της κολοσσιαίας χωρίς υπερβολή προσφοράς τους. Καλό ταξίδι Κύριε Τάκη”.