Όλοι οι μεγάλοι θεατρικοί συγγραφείς τον έχουν αποκαλέσει ως τον “διασημότερο κοντό του ελληνικού κινηματογράφου”. Και πράγματι: ο Νίκος Ρίζος μπορεί να ήταν κοντός στο ανάστημα, ήταν ομως πανύψηλος στο ταλέντο του!
Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1924 στην Πέτα της Άρτας, μέσα σε οικογένεια της εργατικής τάξης που οι γονείς του ήθελαν να τον κάνουν εργάτη.
Το 1946, σε ηλικία 22 ετών, εγκαταλείπει την Άρτα για την Αθήνα. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως το θεατρικό σανίδι και το γυναικείο φύλο ήταν τα πάθη του.
Μεγάλωσε βλέποντας Χοντρό-Λιγνό. Διάβαζε ποίηση και είχε για μέντορα τον Ορέστη Μακρή. Από την Άρτα έφυγε σε ηλικία 22 ετών με ένα κατοστάρικο στην τσέπη και ήρθε στην Αθήνα, με σκοπό να σπουδάσει στην Πάντειο Σχολή.
Η οικογένειά του δεν ήταν πλούσια, και έτσι αναγκάζεται να κάνει αρχικά διάφορες δουλειές. Ωστόσο στο θέατρο μπήκε σχεδόν από τα πρώτα του “ελεύθερα βήματα”.
Καθώς την εποχή εκείνη οι διάλογοι και τα νούμερα των ηθοποιών αντιγράφονταν με το χέρι από το πρωτότυπο του συγγραφέα, υπήρχε ξεχωριστή θέση στις θεατρικές επιχειρήσεις για τους «αντιγραφείς»: αυτή είναι και η πρώτη εμπλοκή του νεαρού Ρίζου με το θέατρο.
Το ύψος του που μόλις ξεπερνούσε το 1,50 και για το οποίο αυτοσαρκαζόταν συχνά στις ταινίες που όλοι έχουμε αγαπήσει, όχι μόνο δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στην καριέρα του ως ηθοποιός, αλλά τον ανέδειξε σε «γίγαντα» τόσο στον κινηματογράφο όσο και στις καρδιές μας.
«Να είσαι σεμνός Νίκο» του έλεγε ο Μακρής. «Όσο ψηλά κι αν φτάσεις – γιατί βλέπω ότι έχεις ψυχή και θα φτάσεις – ποτέ μη φουσκώσεις. Οι μεγάλοι άνθρωποι είναι σεμνοί. Δεν κάνουν επίδειξη. Το μεστωμένο στάχυ, που είναι γιομάτο από καρπό, είναι γυρτό. Το γυρτό σημαίνει σεμνότητα. Το αδειανό στάχυ, πάει όπου φυσάει ο αέρας, γιατί δεν έχει τίποτα μέσα του».
Έφτασε ψηλά αλλά ποτέ δεν φούσκωσε, ακολουθώντας τη συμβουλή του καλού του φίλου. Μάλιστα είχαν την ίδια ημέρα γενέθλια με τον μεγάλο Ορέστη Μακρή.
Η Μαρίκα Κοτοπούλη φέρεται να του είχε πει: «Έλα, Παναγιά μου! Πώς χώρεσε μωρέ σε αυτό το κορμάκι τόσο ταλέντο;». Ο ηθοποιός χάρισε απλόχερα το γέλιο στο κοινό για περίπου 50 χρόνια, πρωταγωνιστώντας σε 300 περίπου ταινίες.
Κάπου εδώ ξεκινάει και η σπουδαία καριέρα του στο πλευρό της χειμώδους τότε Σπεράντζας Βρανά. Ο Νίκος Ρίζος εργάστηκε ως υποβολέας, πριν εκτιμηθεί τελικά το ασύλληπτο κωμικό του στοιχείο και ανέβει επιτέλους στο σανίδι, στην επιθεώρηση «Όασις», αν και το επίσημο ντεμπούτο του ως ηθοποιού θα έρθει το καλοκαίρι του 1948 στην κλασική επιθεώρηση του «Άνθρωποι, Άνθρωποι» του Αλέκου Σακελάριου, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που διέκρινε την κωμική φλέβα του Ρίζου.
Το νούμερο του Ρίζου και της Σπεράντζας Βρανά «το Τραμ το Τελευταίο» χάλαγε κυριολεκτικά κόσμο, κάνοντας τη μεγάλη μας πρωταγωνίστρια Μαρίκα Κοτοπούλη να του πει: «Έλα, Παναγιά μου! Πώς χώρεσε μωρέ σε αυτό το κορμάκι τόσο ταλέντο;». Σύντομα στο αθηναϊκό θεατρόφιλο κοινό είχαν κυκλοφορήσει τα μεγάλα νέα: «να πάτε να δείτε τον κοντό που παίζει στο “Μετροπόλιταν”». Η γέννηση του μεγάλου μας κωμικού είχε μόλις συμβεί…
Από την άλλη, η Σπεράντζα Βρανά έλεγε πως όταν ο Ρίζος έβγαινε στη σκηνή και χαλούσε ο κόσμος, δεν ήξερες αν γελάνε για τα κωμικά του νούμερα ή για το μπόι του το οποίο ο ίδιος προσπαθούσε να το προωθήσει έτσι, ώστε να είναι και πάνω από το πηγαίο ταλέντο του.
“Ο γίγας της Κυψέλης”, “το παιδί της πιάτσας”, “ο μάγκας”, ο «πινέζας» που δεν μάσαγε ποτέ, ο καθηγητής Ντερέκης και κυρίως ο «κοντός» του ελληνικού σινεμά χάριζε απλόχερα γέλιο στα 50 χρόνια που μέτρησε η διαδρομή του στην ελληνική show business!
Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ζωής του ήταν ότι ο Ρίζος υπήρξε και εξίσου επιτυχημένος θιασάρχης: το 1959 δημιούργησε τον δικό του θίασο (με τον Γκιωνάκη και τον Μηλιάδη), ενώ το 1961 παρακίνησε τα άλλα δύο «ιερά τέρατα» της εποχής, τον Αυλωνίτη και τη Βασιλειάδου, να ιδρύσουν τη θεατρική επιχείρηση «Βασίλης Αυλωνίτης-Γεωργία Βασιλειάδου-Νίκος Ρίζος», που μέχρι το 1965 περιόδευσε με εκκωφαντική επιτυχία τόσο στην ελληνική επικράτεια όσο και την ομογένεια (κυρίως στη Γερμάνια).
Ο Ρίζος ήταν το εμπορικό δαιμόνιο της παραγωγής αυτής, το οποίο συνεχίστηκε και σε άλλες θεατρικές επιχειρήσεις που ίδρυσε κατόπιν, με την καλλιτεχνική του διεύθυνση και την επιχειρηματική του καριέρα να εκτείνεται σε βάθος χρόνου 27 ετών. Η τελευταία του εμπορική περιπέτεια σημειώθηκε το 1986, μετατρέποντας τον ιστορικό κινηματογράφο του αθηναϊκού κέντρου «Άστορ» σε θέατρο, το οποίο διηύθυνε με μαεστρία ως το 1990…
Ο Νίκος Ρίζος έκανε με επιτυχία το πέρασμα στις φθηνές παραγωγές της λεγόμενης «εποχής της βιντεοκασέτας» στη δεκαετία του ’80, παίρνοντας μέρος σε αναρίθμητες ταινίες, ως μύθος πια του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Ρίζος είχε παρουσία και στην τηλεόραση, με τον ίδιο να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο των σειρών «Ο Δρόμος», έχοντας στο πλευρό του τη Μάρθα Καραγιάννη, αλλά και στο σίριαλ η «Αίθουσα του Θρόνου» το 1998, που έμελλε να είναι και η τελευταία του εμφάνιση…
Ο αξέχαστος κωμικός ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Έλσα Λαμπροπούλου (Ρίζου), με την οποία απέκτησαν έναν γιο τον Κωνσταντίνο.
Η γνωριμία του Νίκου Ρίζου με τη σύζυγό του Έλσα και η πρόταση γάμου ενώπιον της πεθεράς του…
Έλσα και Νίκος Ρίζος έμειναν μαζί ως το τέλος του μεγάλου ηθοποιού. Ο ίδιος είχε την σύζυγό του κορωνίδα της ζωής του, χωρίς ωστόσο να αποφεύγει να…”ξενοβλέπει” και άλλες γυναίκες. Σε συνέντευξή του ο Νίκος Ρίζος είχε περιγράψει τη γνωριμία τους: «Τη γνώρισα στη Σχολή Ζουρούδη. Σπουδαίο ταλέντο, χορεύτρια και πάρα πολύ όμορφη κοπέλα… Όταν την πρωτοείδα, είπα στη γυναίκα του Φωτόπουλου: «Ρε Μαργαρίτα, τη βλέπεις αυτή την κοπέλα που μοιάζει με την Τζίλντα;». Είχε το μαλλί όπως το είχε η Ρίτα Χέιγουορθ… Λέω: «Αυτή θα είναι η αυριανή μου γυναίκα». «Αϊντε να χαθείς, ρε σαχλέ» μου λέει η Μαργαρίτα. «Δεν ντρέπεστε κι εσύ κι ο Γκιωνάκης…». Μέσα στην ίδια σεζόν πήγα και τη ζήτησα. Ερχότανε η μάνα της, την έφερνε και την έπαιρνε.
Πιάνω λοιπόν τη μάνα της αποβραδίς και της λέω: Πάμε να φάμε; Πήγαμε, φάγαμε και εκεί της το ξεφούρνισα: «Θα παντρευτώ την κόρη σου!»…
Οι γονείς της κοπέλας, έδωσαν τη συγκατάθεσή τους και σύντομα το ζευγάρι παντρεύτηκε. Η Έλσα πήρε το επίθετο του συζύγου της και με αυτό έγινε γνωστή στον κινηματογράφο, καθώς έπαιξε σε περίπου 30 ταινίες, πολλές από αυτές στο πλευρό του, ερμηνεύοντας χαρακτηριστικούς δεύτερους ρόλους. Ο Νίκος και η Έλσα Ρίζου, απέκτησαν ένα γιο τον Κωνσταντίνο….
Ο ηθοποιός λίγο πριν από τον θάνατό του είχε αποκαλέσει τη σύζυγό του «κορωνίδα» ενώ είχε δηλώσει πως «η Έλσα ήταν ένα κομμάτι του»….
Δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του , η Έλσα Ρίζου είχε δηλώσει πως ακόμα δεν το είχε ξεπεράσει. Στα μάτια της, όπως είπε, ο άντρας της δεν ήταν ποτέ κοντός: «Δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα, είναι πολύ νωπό για μένα να ξεπεράσω αυτόν τον άνθρωπο που αναπνέαμε μαζί 40 χρόνια. Μετά τον θάνατό του δεν μπορούσα να δω τις ταινίες που παίζαμε». Όταν γνωρίστηκαν, δεν τον ερωτεύτηκε αμέσως, αλλά όπως αποδείχτηκε τα συναισθήματά της ήταν έντονα και αληθινά: «Εγώ δεν τον ερωτεύτηκα, αγάπησα αμέσως όλα τα χαρίσματά του. Ποτέ δεν τον είδα κοντό. Ήταν τόσο ψηλός σε αισθήματα που το κάλυπτε. Εμπιστευόμουν τυφλά τον Νίκο»….είχε αποκαλύψει.
Πληροφορίες από enimerotiko
